2025'da Avrupa Birliği Pasaportu Nasıl Alınır: Tüm Yöntemler

Avrupa Birliği vatandaşlığı, Avrupa Birliği üye devletlerinin vatandaşlarına otomatik olarak verilen ek bir statüdür. Bu kavram, 1992 yılında Maastricht Antlaşması (Avrupa Birliği Antlaşması, TEU) ile birlikte AB’nin kuruluşuyla eş zamanlı olarak tanıtılmıştır.

Avrupa vatandaşlığı, ulusal vatandaşlığı tamamlayıcı bir statüdür ve ek haklar ile avantajlar sağlar. Bunlar arasında, Avrupa Parlamentosu seçimlerinde oy kullanma ve aday olma, ayrıca kişinin ikamet ettiği herhangi bir AB ülkesindeki yerel seçimlerde oy kullanma hakkı bulunur. Bazı haklar ve avantajlar ulusal yasalardan kaynaklanır ve ülkeye göre değişebilirken, bazıları AB hukuku tarafından garanti altına alınmıştır ve tüm AB ülkelerinde aynıdır.

Avrupa vatandaşlığı almak için belirli bir AB ülkesinde vatandaşlık başvurusu yapılmalıdır. Bu, doğum hakkı, vatandaşlığa kabul, soy bağı veya evlilik yoluyla vatandaşlık gibi çeşitli yollarla elde edilebilir. Yatırım yoluyla oturma izni aldıktan sonra vatandaşlığa kabul, bazı AB ülkelerinde bireylerin ekonomiye katkıda bulunarak vatandaşlık kazanmalarını sağlar.

Süreç ve gereklilikler üye devletler arasında farklılık gösterir, ancak genellikle kesintisiz ikamet, yasal statü ve başarılı bir başvuru süreci gibi kriterleri içerir.

Avrupa Birliği vatandaşlığı almak için üye devletlerden birinin pasaportunu edinmek gerekmektedir. Bu, aşağıdaki yollarla elde edilebilir:

• Doğum hakkı, eğer kişi AB ülkesinde, o ülkenin vatandaşı olan ebeveynlerden doğmuşsa.

• Vatandaşlığa kabul, genellikle belirli bir AB ülkesinde minimum süre boyunca yaşama ve çalışma şartı gerektirir.

• Evlilik, bir Avrupa Birliği vatandaşıyla evlenerek vatandaşlık edinme hakkı sağlar.

• Soy bağı, eğer ebeveyn veya büyükanne-büyükbaba AB vatandaşıysa.

• Yatırım, her ülkeye göre değişen şartlarla belirlenen yatırım yoluyla vatandaşlık alma imkânı sunar.

Soy Bağıyla Vatandaşlık. Avrupa vatandaşlığı kavramı, doğrudan soy hattından gelen kişilere vatandaşlık hakkı tanır. Eğer kişinin ebeveynleri, büyükanne-büyükbabası veya bazı durumlarda büyük-büyükbabası bir AB ülkesinin vatandaşıysa, o ülkenin pasaportunu alma hakkı olabilir.

Vatandaşlığa Kabul ile Avrupa Birliği Vatandaşlığı. Soy bağı olmayan üçüncü ülke vatandaşları vatandaşlığa kabul yoluyla Avrupa Birliği vatandaşlığı almak için başvuruda bulunabilir. Bunun için adayların, başvurdukları ülkeyle güçlü bağları olduğunu kanıtlamaları gerekir.

Avrupa vatandaşlığı almak için vatandaşlığa kabul süreci, genellikle şu kişiler için uygundur:

AB ülkesine çalışmak veya iş kurmak amacıyla taşınanlar, O ülkenin bir vatandaşıyla evli olanlar, Uzun süreli tıbbi tedavi görenler, Mali açıdan bağımsız bireyler olarak oturma izni almış kişiler.

Genel olarak, vatandaşlığa kabul yoluyla Avrupa vatandaşlığı nasıl alınır? sorusunun yanıtı, öncelikle başvuru yapacak kişinin ilgili ülkede yasal olarak belirli bir süre ikamet etmesini gerektirir. Bu süre genellikle 5 ila 10 yıl arasında değişir.

Yatırım Sonrası Vatandaşlığa Kabul. Parayla Avrupa vatandaşlığı almak isteyen yatırımcılar, yatırım yoluyla oturma izni aldıktan sonra vatandaşlığa başvurabilir. Avrupa vatandaşlığı kaç para? sorusunun yanıtı ülkeye göre değişir ve bu süreç 1 ila 10 yıl sürebilir.

Örneğin, Malta’da yatırım yoluyla vatandaşlık almak isteyen bir yatırımcı, istisnai hizmetler karşılığında doğrudan yatırım yaparak 1 veya 3 yıl içinde vatandaşlığa kabul edilebilir.

Avrupa Birliği vatandaşlığı satan ülkeler doğrudan yatırım karşılığında vatandaşlık vermemektedir. Ancak, yatırımcılar öncelikle yatırım yoluyla oturma izni alabilirler. Belirli bir süre ikamet ettikten ve diğer kriterleri karşıladıktan sonra, vatandaşlığa kabul yoluyla Avrupa vatandaşlığı almak için başvurabilirler. Bu süreç genellikle en az 5 yıl sürer.

1. Malta vatandaşlığı, istisnai hizmetler karşılığında doğrudan yatırım yoluyla 1 veya 3 yıl içinde alınabilmektedir.

Başvuru sahipleri öncelikle Malta’da gayrimenkul satın almalı veya kiralamalı ve oturma izni almalıdır. Daha sonra, Uygunluk Değerlendirmesi’nden geçmeleri ve vatandaşlık için gereken yatırım şartlarını yerine getirmeleri gerekir: Devlet fonuna geri ödemesiz katkıda bulunmak, Bir sivil toplum kuruluşuna bağış yapmak.

Başvuru sahipleri, oturma izinlerini katkı miktarına bağlı olarak 1 veya 3 yıl boyunca korumalıdır. Bu sürenin sonunda, istisnai hizmetler karşılığında vatandaşlığa kabul edilerek Malta pasaportu alabilirler.

Birkaç Avrupa ülkesi yatırım yoluyla oturma izni sunmaktadır. Yatırımcı, birkaç yıl sonra vatandaşlık başvurusunda bulunabilir. Vatandaşlık almak için gereken süre ülkeye göre değişir.

2. Portekiz, ülkenin sanat ve kültürel mirasını desteklemek için en az €250.000 yatırım karşılığında oturma izni sunar. En popüler seçenek, €500.000 değerinde yatırım fonu birimleri satın almaktır.

Vatandaşlık, oturma izni başvurusu yapıldıktan beş yıl sonra alınabilir. Bu süre zarfında yatırımcının ülkede yılda en az yedi gün geçirmesi gerekmektedir. Başvuru sahibinin ayrıca en az A2 seviyesinde Portekizce bilgisi olduğunu kanıtlaması ve sabıka kaydının temiz olması gerekir.

3. Yunanistan, oturma izni için en az €250.000 değerinde gayrimenkul yatırımı şartı koyar. Oturma izni her 5 yılda bir yenilenebilir.

Yedi yıl boyunca Yunanistan’da yaşayan yatırımcı, vatandaşlık başvurusu yapabilir. Başvuru sahibi, Yunanca dili, kültürü, tarihi, coğrafyası ve devlet sistemi hakkında bilgili olduğunu kanıtlamak için bir sınava girmelidir.

4. Kıbrıs, en az €300.000 yatırım yapan yabancılara kalıcı oturma izni sunar. Yatırım seçenekleri arasında konut veya ticari gayrimenkul satın almak yer alır.

Kıbrıs vatandaşlığı, adada sekiz yıl yaşadıktan sonra alınabilir. Başvuru sahibinin, Kıbrıs’ın Yunanca dili ve kültürü hakkında bilgi sahibi olduğunu kanıtlaması gerekmektedir.

5. İspanya, en az €500.000 değerinde gayrimenkul yatırımı yapan yabancılara oturma izni verir.

Kalıcı oturma izni, bireyin bu süre boyunca İspanya’dan 10 aydan fazla ayrılmaması koşuluyla beş yıl içinde alınabilir. Beş yıl daha sonra vatandaşlık başvurusu yapılabilir.

Ancak, Fransa, Portekiz, Andorra ve bazı Latin Amerika ülkelerinin vatandaşları dışında, İspanya çifte vatandaşlığı tanımadığı için İspanyol pasaportu alanlar önceki vatandaşlıklarını kaybederler.

6. İtalya, Altın Vize almak için dört yatırım yolu sunar. En düşük seçenek, yenilikçi bir girişime €250.000 yatırım yapmaktır. Gayrimenkul satın almak seçenekler arasında değildir.

Yatırımcılar, İtalya’da 10 yıl ikamet ettikten sonra vatandaşlık başvurusunda bulunabilirler.

7. Macaristan, Temmuz 2024’te Altın Vize programını yeniden başlattı.

Yeni Macaristan programı, en az 250.000 € tutarında fon birimlerine yapılan yatırım karşılığında 10 yıllık oturma izni sağlamaktadır.

Macaristan’da 3 yıl boyunca ikamet eden yabancılar, kalıcı oturma izni almaya hak kazanır. Vatandaşlığa başvurabilmek için yatırımcının ülkede toplam 11 yıl yaşaması gerekmektedir.

Avrupa’da vatandaşlık edinmenin toplam maliyeti, ülkeye, vatandaşlık yoluna ve bireysel koşullara bağlı olarak değişir.

Avrupa Birliği vatandaşlığı doğrudan yatırım yoluyla alınamaz, ancak önce yatırım yoluyla oturma izni alınabilir ve sonrasında vatandaşlığa kabul için başvurulabilir.

Minimum yatırımlar, seçilen oturma izni programına bağlı olarak €250.000 ile €690.000 arasında değişmektedir. Yatırımın yanı sıra, aşağıdaki ek masraflar da bulunmaktadır:

• Başvuru ücreti: €500—2.000;

• İdari ücretler: €280—1.500,

• Sağlık sigortası: €300—1.000,

• İşlem ücretleri: €100+,

• Oturma kartı çıkartma ücreti: €100—6.000,

• Kayıt ücreti: €70—650,

• Belge noter tasdik ve çeviri ücretleri.

Ayrıca, başvuruya aile üyeleri eklemek toplam maliyeti artırır. Ülkede yaşama ve ikamet için bakım masrafları da ek giderler yaratabilir.

Tüm AB ülkeleri, en az bir ebeveyni o ülkenin vatandaşı olan kişiler için vatandaşlık sağlar. Eğer vatandaşlık otomatik olarak verilmezse, daha sonra başvurularak alınabilir.

Bunun dışında, çoğu AB ülkesi, ülke vatandaşlarının torunlarına ve büyük torunlarına da pasaport verir.

Vatandaşlığa kabul, yabancı uyrukluların bir AB ülkesinin vatandaşlığını elde etmesinin en yaygın yoludur. Vatandaşlığa kabul başvurusu yapabilmek için, kişinin o ülkede ikamet etmesi, oturma iznine sahip olması ve ülkeye olan bağlarını kanıtlaması gerekmektedir.

Bunun yanı sıra, AB pasaportu almak için yaygın gereksinimler, genellikle ulusal dil üzerine bir sınavı geçmek veya dil yeterlilik sertifikası sağlamak şeklindedir. Bazı ülkeler, örneğin Avusturya ve Yunanistan, vatandaşlığa kabul başvurusunda bulunan kişilerin, ülkenin tarihi, kültürü ve siyasi sistemi hakkında bir sınavı geçmelerini de talep etmektedir.

Mali olarak bağımsız bireyler, vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık elde edebilirler. İlk olarak oturma izni alır ve daha sonra pasaport almak için başvuruda bulunabilirler.

Birçok AB ülkesi, mali olarak bağımsız yabancılara özel oturma izinleri sunmaktadır. Bu izinler, başvuru sahibinin ve ailesinin ev sahibi ülkede çalışmadan kendilerini geçindirebileceğini kanıtlayan yeterli gelir veya birikim gösterilmesini gerektirir. Bu yol, emekliler, dijital göçebeler ve pasif geliri olan kişiler arasında popülerdir.

Mali Olarak Bağımsız Bireyler İçin Gereksinimler. Başvuru sahiplerinin, her ülke tarafından belirlenen özel finansal eşiklere uyması gerekmektedir.

Örneğin, Portekiz’e mali olarak bağımsız bir kişi olarak taşınmak için, aylık en az €870 gelir kanıtı sağlanması gerekir. Aile üyeleri için ek miktarlar uygulanır: eş için asgari ücretin %50’si ve her bağımlı çocuk için %30’u.

Avusturya için gereken aylık gelir çok daha yüksektir: tek başına başvuran biri için €2.436+. Bu miktar, her bağımlı için artar: evli çiftler için ayda €3.843+, her çocuk içinse ayda €376.

Ek Gereksinimler. Finansal yeterlilik kanıtının yanı sıra, başvuru sahiplerinin genellikle, ev sahibi ülkede kalışlarını kapsayan sağlık sigortası, konaklama kanıtı (örneğin kiralanan veya sahip olunan gayrimenkul) ve temiz sabıka kaydı sunmaları gerekmektedir.

Vatandaşlığa Giden Yol. Oturma izni alındıktan sonra, başvuru sahipleri ikamet şartlarını yerine getirmelidir. Bu genellikle her yıl ülkede belirli bir süre geçirmeyi içerir. Zamanla, başvuru sahipleri vatandaşlığa kabul için uygun hale gelirler, genellikle 5 ila 10 yıl süren sürekli yasal ikamet sonrası.

Bazı ülkeler ayrıca dil veya entegrasyon testleri geçirmeyi de şart koşar.

Portekiz’de, vatandaşlık, beş yıl ikamet sonrası alınabilir ve başvuru sahiplerinin Portekizce dil bilgisi en az A2 seviyesi olmalıdır. Avusturya’da ise vatandaşlık, en az 10 yıl ikamet ve Almanca bilgisi ile birlikte Avusturya tarihi ve kültürüne dair bilgi gerektirir.

AB vatandaşlarının eşleri ve doğrudan aile üyeleri, vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık başvurusu yapabilirler. Diğer yollar gibi, önce oturma izni alır ve ardından pasaport almak için başvururlar. Genellikle, bu yol diğer vatandaşlık yollarına göre daha hızlıdır.

Evlilik Yoluyla Vatandaşlık. Avrupa Birliği vatandaşlarıyla evli olan yabancı uyruklular, evlilik veya kayıtlı partnerlik yoluyla vatandaşlık başvurusu yapabilirler. Portekiz’de, evli olan yabancı uyruklular, 3 yıl sonunda vatandaşlık alabilirken, normalde 5 yıl olan sürenin kısalmasını sağlar. İspanya’da ise, İspanyol vatandaşının eşi, ülkede bir yıl ikamet ettikten sonra vatandaşlığa kabul edilebilir, ancak bu süre ülke sınırları içinde geçirilmelidir.

Bazı ülkeler, evlilik yoluyla vatandaşlık başvurularını özel bir kategoriye koyar. Örneğin, Malta’da, bir Malta vatandaşıyla evlenen kişiler, vatandaşlık başvurusu için kayıt yoluyla başvururlar.

Aile Birleşimi Yoluyla Vatandaşlık. AB vatandaşları ve sakinleri, aile birleşimi yasaları çerçevesinde yakın akrabalarına oturma izni sponsoru olabilirler. Uygun akrabalar genellikle eşler, reşit olmayan çocuklar, bağımlı yetişkin çocuklar ve bazı durumlarda ebeveynlerdir. İkamet şartlarını yerine getirdikten sonra, bu aile üyeleri vatandaşlık başvurusu yapabilirler.

Örneğin, Alman vatandaşları veya daimi ikamet sahiplerinin aile üyeleri, belirli şartları yerine getirmeleri koşuluyla, sponsorlarıyla birleşebilirler. Almanya’da 3 yıl ikamet ettikten sonra, aile üyeleri vatandaşlık başvurusu yapabilirler.

Avusturya’da ise, Avusturya vatandaşları veya daimi ikamet sahiplerinin aile üyeleri, yakın akrabalarına katılmak için oturma izni başvurusu yapabilirler. Sonrasında vatandaşlığa kabul için başvuru yapabilmeleri, genellikle 6—10 yıl süren ikametten sonra mümkündür.

Yunanistan’da ise, Yunan vatandaşlarının veya daimi ikamet sahiplerinin aile üyeleri, 3—7 yıl süren yasal ikamet sonrasında vatandaşlık alabilirler.

Aile Birleşimi İçin Gereksinimler. Başvuru sahiplerinin, sponsorla olan ilişkilerini kanıtlamaları, finansal istikrar kanıtı sunmaları ve uygun konaklama sağlamaları gerekir. Dil yeterliliği ve kültürel entegrasyon da vatandaşlığa kabul için önceden yerine getirilmesi gereken şartlar arasında yer alabilir.

AB ülkelerindeki şirket çalışanları, vatandaşlığa kabul yoluyla da vatandaşlık alabilirler. İlk olarak oturma izni alır ve sonra pasaport almak için başvururlar.

Çalışma İçin Oturma İzinleri Türleri. AB içinde bir şirketin çalışanı olmak, oturma izni almak için bir başka yoldur. İki tür çalışma ve oturma izni bulunmaktadır:

• Normal çalışma izni, özel bir nitelik gerektirmeyen kişiler için,

• Mavi Kart — yüksek öğrenime sahip, yüksek nitelikli profesyoneller için verilen çalışma ve oturma izni.

İzinler arasındaki fark, edinim süreci ve sözleşmede belirtilmesi gereken minimum maaş gereksinimindedir. Mavi Kart, sahibine daha fazla avantaj sağlar — örneğin, sahibinin ülkeyi 12 aya kadar terk etmesine izin verilir. Oysa normal çalışma izni olan sakinlerin yalnızca 6 ay ülke dışı kalmalarına izin verilir.

Vatandaşlığa Giden Yol. AB ülkelerindeki şirketlerin çalışanları, o ülkenin genel vatandaşlığa kabul yasaları altında vatandaşlık alırlar. Örneğin, Avusturya’da bu süreç 10 yıl, Malta’da ise 5 yıl sürer.

Girişimciler, vatandaşlığa kabul yoluyla Avrupa Birliği vatandaşlığı alabilirler. Bu süreç, oturma izni almakla başlar ve nihayetinde pasaport almayı sağlar.

Yabancı uyruklular, bir iş kurarak veya mevcut bir işletmeye yatırım yaparak AB ülkelerinde oturma izni alabilirler. Bu yol, yatırım yoluyla oturma izni programlarının bir parçasıdır ve yabancı yatırımları çekmek, ekonomik büyümeyi teşvik etmek amacıyla tasarlanmıştır. Ayrıca, birçok ülke girişimciler için özel vizeler sunmaktadır.

Portekiz’in D2 vizesi, AB dışı girişimciler ve bağımsız çalışanlar için tasarlanmıştır. Başvuru sahiplerinin detaylı bir iş planı sunması ve işlerinin Portekiz ekonomisine fayda sağlayacağını kanıtlaması gerekmektedir. D2 Vizesi’nin iki ana kategorisi vardır:

• Startup Vizesi — IAPMEI tarafından onaylanmış ve bir inkübatör tarafından desteklenen yenilikçi girişimler için,

• Girişimci için oturma izni vizesi — Portekiz’de iş kuran veya yatırım yapan kişiler için.

Başvuru sahipleri, yatırım yapacak yeterli sermaye olduklarını kanıtlamalıdır. Belirli bir minimum tutar olmasa da, genellikle €5.000 başlangıç sermayesi olarak önerilmektedir.

İspanya’da, girişimciler, iş yaratan, yenilikçi katkı sağlayan veya İspanyol ekonomisine fayda sağlayan bir işe yatırım yaparak oturma izni alabilirler. Girişimci Vizesi için belirli bir minimum yatırım miktarı bulunmamakla birlikte, odak noktası işin yenilikçiliği ve işletmenin sürdürülebilirliği üzerinedir.

İtalya’da, girişimciler, iş teklifleri yenilikçilik kriterlerini karşılıyorsa ve ilgili otoriteler tarafından onaylanıyorsa Start-Up Vizesi için başvurabilirler.

Fransa’da, girişimciler, Fransa’da yenilikçi işletmeler kuran veya yöneten kişilere verilen Talent Passport izni için başvurabilirler.

Girişimciler, vatandaşlığa kabul için genel doğalizasyon kurallarını izlerler. Bu, genellikle 5 ila 10 yıl süren ikamet gereksinimi ve şu koşulları yerine getirmeyi içerir:

• Yılda belirli bir süreyi ülkede geçirme,

• Vergi yükümlülüklerine uyma,

• Topluma entegrasyonu, dil ve kültür bilgisi dahil.

Başvuru sahiplerinin, her ülkenin yasal ve finansal gereksinimlerini dikkatlice gözden geçirmeleri gerekir. Birçok AB ülkesi, açık bir iş planı, yeterli sermaye kanıtı ve işin olumlu ekonomik etki yaratacağını gösteren belgeler talep etmektedir.

Avrupa Birliği vatandaşlığı almak, seçilen ülkeye ve bireyin izlediği özel yola göre değişir, örneğin vatandaşlığa kabul yolu:

• 5—10 yıl — vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık almak,

• 1—5 yıl — evlilik yoluyla vatandaşlık almak,

• 1+ yıl — yatırım yoluyla oturma izni aldıktan sonra vatandaşlığa kabul.

Bazı gruplar, örneğin mülteciler veya vatansız kişiler, bazı ülkelerde daha hızlı vatandaşlık alabilirler. Örneğin, Yunanistan’da vatansız kişiler, 7 yıl yerine, 3 yıl yasal ikametten sonra vatandaşlık başvurusu yapabilirler. İspanya’da ise vatansız kişiler, standart 10 yıl yerine, 5 yıl ikametten sonra vatandaşlık için başvurabilirler.

ABD vatandaşları için, Avrupa Birliği ülkelerinde vatandaşlık elde etmek için özel bir program bulunmamaktadır. ABD vatandaşları, diğer AB dışı vatandaşlar gibi, soy bağı, vatandaşlığa kabul ve evlilik gibi yolları inceleyebilirler.

Amerika Birleşik Devletleri, çifte vatandaşlık tanıdığı için, ABD vatandaşları, ikinci bir ülkenin pasaportunu almak istediklerinde, aralarından birini seçmek zorunda kalmazlar.

Başvurulan Avrupa Birliği ülkesine göre vatandaşlık başvurusu için gerekli belgeler, başvuru sahibinin seçtiği yola bağlı olarak değişebilir.

En yaygın istenen belgeler şunlardır:

• Geçerli bir pasaport veya ulusal kimlik kartı,

• Pasaport fotoğrafları,

• Doğum belgesi,

• Evlilik veya boşanma belgesi,

• Temiz sabıka kaydı kanıtı,

• Temiz sağlık kaydı kanıtı,

• Vatandaşlığa kabul yoluyla ikamet edilen sürede ülkede ikamet ettiğine dair kanıt,

• Soy bağı yoluyla vatandaşlık başvurusu için AB vatandaşı olan ataların doğum ve evlilik belgeleri,

• Yatırım yoluyla vatandaşlık başvurusu için yatırım kanıtı.

İkamet Süresi. Başvuru sahiplerinin, belirli bir süre boyunca ülkede yasal olarak ikamet etmeleri gerekmektedir. Bu süre, ülkeye ve seçilen yola bağlı olarak değişir. Vatandaşlığa kabul için bu süre genellikle 5 ila 10 yıl arasında değişir.

Dil Yeterliliği. Birçok AB ülkesi, başvuru sahiplerinin ulusal dilde yeterlilik göstermelerini ister. Gerekli seviye genellikle A2 veya B1, Avrupa Ortak Dil Referans Çerçevesi (CEFR) seviyelerinden biridir.

Topluma Entegrasyon. Başvuru sahiplerinin, kültürel etkinliklere katılım, istihdam veya topluluk içinde aktif olma gibi yollarla topluma entegre olduklarını kanıtlamaları gerekebilir. Bazı ülkeler ayrıca, tarih, kültür ve yasalar hakkında bilgi edinmeyi içeren bir vatandaşlık sınavını geçmeyi de şart koşar.

İyi Karakter. Temiz bir sabıka kaydı, genellikle standart bir gerekliliktir. Başvuru sahiplerinin, vatandaşlık hakkını kaybettirebilecek ciddi suçlardan hüküm giymemiş olmaları gerekir.

Mali Durum. Mali bağımsızlık veya istihdam kanıtı başvuru sahiplerinin, kendi kendini geçindirebilme yeteneklerini gösterebilmeleri için gerekebilir. Kamu fonlarına başvurmadan kendi geçimlerini sağladıklarını kanıtlamaları gerekebilir.

AB vatandaşlığı, vizesiz seyahat, dünya çapında sağlık ve eğitim hizmetlerine erişim ve herhangi bir AB üye devletinde yaşama ve çalışma özgürlüğü gibi sayısız avantaj sunar. Vatandaşlar ayrıca vergi avantajlarından, kültürel çeşitlilikten ve dünyadaki en yüksek yaşam kalitesi sıralamalarından yararlanabilirler.

1. Yüksek yaşam kalitesi. Yaşam kalitesi en yüksek olan ilk 10 ülkeden sekizi AB üyesidir. Avrupa ülkeleri yüksek güvenlik seviyeleri, iyi sağlık ve eğitim sistemleri ve düşük kirlilik oranlarına sahip olmaktadır.

Herhangi bir AB vatandaşı, ikametgahını neredeyse hiçbir evrak işi olmadan başka bir AB ülkesine taşıyabilir. Bu, yatırımcıların yaşam kalitesinin en yüksek olduğu ülkelerde ikamet etmelerini mümkün kılar.

Örneğin, Portekiz’de vatandaşlık alırsanız (yaşam kalitesi endeksinde 20. sırada), İsviçre’ye, yaşam kalitesi açısından 1. sıradaki ülkeye sınırsız bir şekilde taşınabilirsiniz.

2. Vizesiz seyahat. AB ülkeleri, dünyadaki en güçlü pasaportlara sahiptir. Ülkeye bağlı olarak, vatandaşlar 170—180+ ülkeye vizesiz seyahat edebilir. AB ülkelerinin vatandaşları, Birlik içindeki diğer ülkelere de serbestçe seyahat edebilir.

Buna ek olarak, ABD’yi eTA (elektronik seyahat izin belgesi) ile ziyaret edebilirler. Bu e-vize, yaklaşık 20 dakika alır ve $21 ücretle alınabilir.

3. Sosyal hizmetlere erişim. AB ülkesinin vatandaşları, ülkenin sunduğu tüm sosyal avantajlardan yararlanabilir. Bunlar arasında yüksek kaliteli sağlık hizmetleri, ücretsiz eğitim, yüksek emekli maaşları, kamu hizmetleri vb. yer almaktadır.

AB ülkelerinin vatandaşları, Avrupa Sağlık Sigortası Kartı sayesinde Birlik içindeki diğer ülkelerde de tıbbi tedavi alabilirler.

4. Yüksek kaliteli eğitim. AB ülkelerinin vatandaşları, Birlik içindeki herhangi bir üniversitede eğitim alabilirler. Bu, dünyanın en iyi üniversitelerinden bazılarını içerir:

• ETH Zurich, İsviçre — 2025 için QS Dünya Üniversite Sıralaması'nda 7. sırada,

• Université PSL, Fransa — 24. en iyi üniversite,

• EPFL, İsviçre — 26. en iyi üniversite.

5. Vergi optimizasyonu fırsatları. AB ülkelerinin vergi sistemleri, bazı yatırımcılar için faydalı olabilir. Örneğin, Malta’nın vergi sistemi işletmeler için faydalıdır — oradaki şirketler, %100'e kadar vergi iadesi alabilir. İtalya’da yeni vergi mükellefleri, yıllık €200.000 düz bir global gelir vergisi ödeyebilir, gelir miktarına bakılmaksızın 15 yıl boyunca.

6. Çalışma ve iş fırsatları. Bazı ikamet statüleri, sahiplerinin ülkede çalışmasına izin vermezken, vatandaşlar istedikleri herhangi bir şirkette çalışabilir veya kendi işlerini kurabilirler. AB vatandaşı olarak, evrak işleri, yabancı uyruklulara göre çok daha kolay olacaktır.

7. Kültürel ve dilsel çeşitlilik. AB vatandaşları, Avrupa’da kültürel programlara ve festivallere kolayca katılabilir, Avrupa’nın zengin mirasını daha iyi anlama ve takdir etme fırsatı bulurlar. AB’de öğrenilecek ve kullanılacak 24 resmi ve çalışma dili bulunmaktadır.