Yatırım yoluyla Avrupa vatandaşlığı nasıl alınır: eksiksiz rehber

AB vatandaşlığı, bir AB üyesi devletin uyruğuna sahip olan herkese otomatik olarak verilen yasal bir statüdür.

Vatandaşlık, bir kişinin Avrupa Birliği'nin herhangi bir yerinde yaşamasını, çalışmasını ve eğitim görmesini, diğer AB ülkelerinde yerel halkla aynı koşullarda sağlık hizmetlerine erişmesini ve yerel ve Avrupa Parlamentosu seçimlerinde oy kullanmasını sağlar.

Vatandaşlık yolları. Bir AB pasaportuna giden dört ana yol vardır: geri dönüş, soy bağı, bir AB vatandaşıyla evlilik veya vatandaşlığa kabul.

Evlilik ve vatandaşlığa kabul ile yabancılar önce bir oturma izni almalı ve birkaç yıl sonra vatandaşlık için uygun hale gelmelidir. Oturma izinleri istihdam, eğitim, aile birleşimi veya yatırım yoluyla elde edilebilir.

Bir AB pasaportu satın almak imkansızdır; aksini iddia eden herhangi bir söylem neredeyse kesinlikle bir dolandırıcılıktır.

Avrupa Birliği ülkeleri. 2025 itibarıyla Birlik 27 ülkeden oluşmaktadır. Bu devletler ticaret, seyahat ve yasama konularında ortak politikalar altında birlikte çalışmaktadır. Örneğin, AB tek bir pazar sürdürmekte, malların, sermayenin, hizmetlerin ve insanların serbest dolaşımına izin vermektedir.

Çoğu üye devlet de resmi para birimi olarak avroyu kullanırken, Polonya ve Macaristan gibi bazıları ulusal para birimlerini korumaktadır.

AB ile Schengen Bölgesi arasındaki fark. Avrupa Birliği ve Schengen Bölgesi yakından bağlantılı olsa da, farklı amaçlara hizmet ederler.

AB, vatandaşlığının üye devletler arasında yasal haklar tanıdığı siyasi ve ekonomik bir birliktir. Schengen Bölgesi, pasaportsuz seyahate izin vermek için iç sınır kontrollerini kaldıran ülkeler topluluğudur.

Çoğu AB üyesi Schengen Bölgesi'ne katılmaktadır, ancak İrlanda ve Kıbrıs katılmamaktadır; Norveç, İsviçre, İzlanda ve Lihtenştayn ise AB üyesi olmadan Schengen Bölgesi'ndedir.

Kısacası, AB üyeliği vatandaşlığınızı ve ilgili haklarınızı tanımlarken, Schengen anlaşmasına katılım, rutin pasaport kontrolleri olmadan sınırları nerede ve nasıl geçebileceğinizi belirler.

1. Herhangi bir AB ülkesinde ikamet. 2025 itibarıyla AB 27 üye devletten oluşmaktadır. Bu ülkelerden herhangi birinin vatandaşları, ek oturma izni almadan diğer 26 ülkede yaşayabilirler. Kalış süreleri süresizdir, ancak 90 günden uzun süreli kalışlar için yerel polise kaydolmaları gerekir; bu süreç genellikle birkaç gün sürer.

2. AB işgücü piyasasına erişim. AB vatandaşlığı, 27 üye devletin herhangi birinde çalışma izni olmadan çalışmanıza olanak tanır. Bu, iş bulmayı, iş değiştirmeyi veya yerel işçilerle aynı hak ve korumalara sahip olarak sınır ötesi kariyer fırsatlarını takip etmeyi kolaylaştırır.

3. AB ve Schengen Bölgesi içinde vizesiz seyahat. AB vatandaşlarının diğer AB veya Schengen ülkelerini ziyaret etmek için vizeye ihtiyacı yoktur. Varışta sadece ulusal kimlik kartlarını ibraz ederler.

Uçuşlarda, AB vatandaşları pasaport kontrolünde özel olarak ayrılmış şeritleri kullanır, bu şeritler genellikle AB dışı yolcularınkine göre çok daha hızlıdır.

4. 170'ten fazla ülkeye vizesiz seyahat. AB pasaportları dünyanın en güçlüleri arasında yer almaktadır. İspanya, 176 destinasyona vizesiz erişimle küresel olarak ikinci sırada yer almaktadır. En az kapsamlı vizesiz erişime sahip AB pasaportu olan Kıbrıs, 170 ülkeye giriş imkanı sunmaktadır.

Vizesiz destinasyonlar arasında Birleşik Krallık, Kanada, Japonya, Singapur, İsviçre, Norveç ve İzlanda gibi AEA devletleri ve çoğu durumda Amerika Birleşik Devletleri bulunmaktadır.

5. Gayrimenkul satın alma. AB vatandaşları, AB vatandaşı olmayanlara sıklıkla uygulanan kısıtlamalar olmadan herhangi bir üye devlette mülk satın alabilirler. Birçok ülkede, daha iyi koşullara, daha düşük faiz oranlarına ve kolaylaştırılmış onay süreçlerine sahip yerel ipoteklere daha kolay erişimden de yararlanırlar.

6. Sosyal güvenliğe erişim. AB'de nerede yaşarsanız veya çalışırsanız çalışın, işsizlik maaşları, emekli maaşları ve aile ödenekleri dahil sosyal koruma hakkına sahipsiniz, bu da güvenilir bir finansal güvenlik ağı sağlar.

7. Prestijli üniversitelerde eğitim. AB, Fransa'daki Université PSL ve Institut Polytechnique de Paris, Almanya'daki Münih Teknik Üniversitesi ve Hollanda'daki TU Delft ve Amsterdam Üniversitesi gibi önde gelen kurumlar da dahil olmak üzere 500'den fazla üniversiteye ev sahipliği yapmaktadır.

Öğrenim ücretleri AB vatandaşları için genellikle daha düşüktür ve seyahat, konaklama ve yaşam masrafları için finansal destek sunan bir eğitim ve staj değişim programı olan Erasmus'a katılabilirler.

Herhangi bir AB üniversitesinden alınan dereceler Avrupa Birliği'nde, Amerika Birleşik Devletleri'nde, Birleşik Krallık'ta ve ötesinde tanınmaktadır.

8. Yüksek kaliteli sağlık hizmetleri. AB üye devletleri mükemmel tıbbi hizmetler sunmaktadır. Sistemleri kalite, maliyet ve erişime göre sıralayan CEOWorld Magazine'in 2024 Sağlık Hizmetleri Endeksi'ne göre, İsveç, İrlanda, Hollanda ve Almanya dünyanın en iyi 10'u arasında yer almaktadır.

AB vatandaşları, herhangi bir AB ülkesinde ücretsiz veya indirimli bakım sağlayan bir Avrupa Sağlık Sigortası Kartı taşır.

9. Yüksek yaşam kalitesi ve güvenlik. AB, siyasi istikrarı, sağlam yasal çerçeveleri ve yüksek yaşam standartları ile kutlanmaktadır.

2024 Küresel Barış Endeksi, Avusturya, İrlanda, Portekiz, Danimarka ve Slovenya'yı dünyanın en güvenli 10 ülkesi arasında sıralarken, Numbeo Yaşam Kalitesi Endeksi 2025, Lüksemburg, Hollanda, Danimarka, Finlandiya ve İsveç'i en yüksek genel yaşam kalitesine sahip ülkeler arasında konumlandırmaktadır.

Avrupa Birliği vatandaşı olmanın dört ana yolu vardır:

• geri dönüş;
• soy bağı;
• evlilik;
• vatandaşlığa kabul.

Soy bağıyla vatandaşlık. Yabancılar, ebeveynlerinden birinin veya her ikisinin, bazı durumlarda ise büyükanne ve büyükbabalarının o ülkenin vatandaşı olması halinde, bir AB ülkesinde soy bağıyla vatandaşlık alabilirler.

Hak kazanmak için başvuru sahipleri, doğum belgesi veya doğum kaydından bir alıntı gibi resmi belgeler sunarak aile bağlarını kanıtlamalıdır. Sürekli ikamet genellikle gerekli değildir.

Geri dönüş yoluyla vatandaşlık. Geri dönüş genellikle kişinin atalarının anavatanına dönmesi anlamına gelir ve genellikle vatandaşlığı yeniden kazanmasını veya talep etmesini sağlayan bir süreçtir. Terim genellikle yerinden edilmiş veya o ülkeyle atalarından kalma bağları sürdüren etnik veya tarihi gruplara uygulanır.

Bazı geri dönüş programları, katılımcıların doğum tarihine veya akrabalarının ülkede yaşadığı döneme göre kısıtlamalar getirir. Örneğin, Letonya, Estonya ve Litvanya'da vatandaşlık, ancak akrabaların ülkelerin bağımsızlık dönemlerinde orada yaşamış olmaları halinde alınabilir. Akrabalar bu ülkelerde Sovyet döneminde yaşamışsa, geri dönüş yoluyla pasaport almak mümkün olmayacaktır.

Geri dönüş yoluyla vatandaşlık arayan başvuru sahipleri, miraslarının belgesel kanıtını, örneğin doğum belgelerini, eski pasaportları veya kimlik belgelerini ya da kilise veya topluluk kayıtlarını sunmalıdır.

Geri dönüş, soy bağına benzer ancak aynı değildir. Her ikisi de atalarla ilgili olsa da, geri dönüş, tarih tarafından kesintiye uğrayan bağları yeniden kurmaya odaklanır ve genellikle ek kültürel veya dil gereksinimleri içerir. Genellikle savaş veya siyasi zulüm gibi tarihi olaylardan etkilenen toplulukları hedefler. Soy bağı, tamamen soy hattına dayalı evrensel bir haktır.

Evlilik yoluyla vatandaşlık , aynı cinsten eşler ve kayıtlı ortaklıklardaki partnerler dahil olmak üzere AB vatandaşlarıyla evli olan kişilere açıktır.

Eşler hemen vatandaş olmazlar; önce bir oturma izni almalı ve AB partnerleriyle birkaç yıllık evlilik ve birlikte yaşama sonrası vatandaşlık başvurusunda bulunmalıdırlar.

Genel olarak, evlilik yoluyla vatandaşlık, vatandaşlığa kabulden daha hızlıdır. Örneğin Almanya'da, üçüncü ülke vatandaşının vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık başvurusunda bulunmadan önce genellikle ülkede en az 5 yıl ikamet etmesi gerekirken, Alman vatandaşlarının eşleri 3 yıl sonra uygun hale gelirler.

Vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık, bir kişinin önce bir oturma izni, ardından daimi oturum ve ancak ondan sonra pasaport almasını varsayar. Süreç genellikle 5 ila 10 yıl sürer ve bölge ortalaması 7 yıldır. Vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık almak nispeten zordur. İlk olarak, bir oturma izni verilir, ancak taşınmak için geçerli bir nedeniniz olması gerektiğinden bu kolayca verilmez. Kabul edilebilir nedenler şunlardır: bir işverenden davet, üniversite eğitimi veya bir aile üyesiyle birleşme.

Birkaç yıllık daimi ikametgahın ardından, süresiz oturma izni ve daha sonra vatandaşlık başvurusunda bulunabilirsiniz.

Yatırım yoluyla oturma izinleri, vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlığa giden kolaylaştırılmış bir yol sunar. Yatırımcıların bir AB ülkesinde aile bağlarına veya yerel istihdama ihtiyacı yoktur; bunun yerine, ekonomiye finansal katkı yaparak ikametgah sağlarlar.

Ülkeye bağlı olarak, gerekli yatırım €182.000 ile 1.250.000 arasında değişmektedir. Bu seçenek şu anda örneğin Malta, Portekiz ve Yunanistan'da mevcuttur.

Liyakat yoluyla vatandaşlık, bilim, iş, kültür veya spor gibi alanlardaki olağanüstü başarıların tanınmasıyla verilen, AB uyruğuna giden başka bir yoldur. Bu, para veya uzun süreli ikamet yerine ulusal çıkarlara hizmet eden kişisel katkıları ödüllendirir.

Malta, yatırımcılar için vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlığa giden en hızlı yolu sunar. Yabancılar önce bir oturma izni alır ve 1 veya 3 yıl sonra Malta vatandaşlığına başvurabilirler.

Malta vatandaşlığı alma bu yolu şu anda incelenmektedir. Tekrar kullanılabilir olduğunda bir güncelleme almak için lütfen e-postanızı bırakın.

Yatırım şartları. Asgari yatırım €690.000'dir ve üç zorunlu unsurdan oluşmaktadır:

1. Ulusal Kalkınma ve Sosyal Fonu'na (NDSF) katkı — 3 yıllık ikamet yolu için €600.000 veya 1 yıllık ikamet yolu için €750.000.
2. Gayrimenkul yatırımı — yıllık €16.000 karşılığında konut mülkü kiralama veya €700.000 veya daha fazla değerde mülk satın alma.
3. Bağış — bir Malta STK'sına €10.000.

Uygunluk kriterleri. Ana başvuru sahipleri aşağıdaki gereklilikleri karşılamalıdır:

• 18 yaşından büyük olmak;

• sabıka kaydı, kovuşturma veya bekleyen suçlama bulunmaması;

• herhangi bir uluslararası yaptırıma tabi olmamak;

• Malta'ya vizesiz erişimi olan ülkelerden daha önce vize reddi almamış olmak;

• yasal gelir kaynaklarını kanıtlamak.

Yatırımcılar aile üyelerini başvuruya dahil edebilirler:

• eşler veya partnerler — yasal olarak evli veya kayıtlı bir ortaklık içinde olanlar;

• 29 yaşından küçük çocuklar — evli olmayan ve yatırımcıya mali açıdan bağımlı olanlar;

• ebeveynler ve büyükanne/büyükbabalar — 55 yaş veya üzeri ve yatırımcıya mali açıdan bağımlı olanlar.

Yatırım yoluyla oturma izni, diğer adıyla Altın Vize, özellikle bir AB ülkesinde ataları olmayan yabancılar için vatandaşlığa giden en basit yollardan biridir. Yatırım, özellikle sertifikalı bir acente ile çalışırken, bireylerin minimum çaba ve stresle ikametgah sahibi olmalarını sağlar.

Ana gereklilik ev sahibi ülkenin ekonomisine katkıda bulunmaktır. Yatırım miktarları ülkeye göre değişir. Örneğin, Portekiz, Yunanistan ve Macaristan'da asgari yatırım €250.000'dir.

Oturma izni alma süreci basittir ve tipik olarak aşağıdaki adımları içerir:

1. Gerekli belgelerin toplanması.
2. Yatırım yükümlülüklerinin yerine getirilmesi.
3. İlgili makamlarca Durum Tespit Süreci.
4. Şahsen biyometrik veri sunumu.
5. Oturma izinlerinin düzenlenmesi.

Immigrant Invest'in deneyimine göre, ikamet genellikle 4 ila 12 ay içinde verilir.

Yatırımcılar daha sonra, ülkede yasal olarak tanımlanmış bir süre ikamet etmeyi ve vatandaşlık ile dil sınavlarını geçmeyi içeren olağan vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık alabilirler.

Vizesiz seyahat. Bir AB pasaportu, sahibine dünyanın en güçlü seyahat belgelerinden birine erişim sağlar. Üye devlete bağlı olarak, AB vatandaşları önceden vize almadan yaklaşık 170 ülkeyi ziyaret edebilirler. Uluslararası kontrol noktalarındaki sınır geçişleri genellikle sorunsuzdur ve yalnızca geçerli bir pasaportun ibrazını gerektirir.

AB'deki uzun süreli oturma izni, herhangi bir 180 günlük dönemde 90 güne kadar Schengen Bölgesi içinde vizesiz seyahate izin verir. Diğer Schengen ülkelerindeki kısa süreli konaklamalar için ayrı bir Schengen vizesi gerekmez. Ancak, bu hak Avrupa ile sınırlıdır. AB'nin vizesiz bölgesinin dışına çıkıldığında, sahipler üçüncü ülke vatandaşları olarak muamele görürler.

İkamet özgürlüğü. AB vatandaşları, herhangi bir üye devlette yaşama, çalışma, eğitim görme veya emekli olma konusunda sınırsız hakka sahiptirler. Yalnızca sağlık sigortasına ve kendilerini geçindirecek yeterli finansal kaynaklara sahip olmak gibi temel koşulları karşılamaları gerekir.

Ancak, uzun süreli ikamet edenler, başlangıçta bu haklara yalnızca veren ülkede sahiptirler. Başka bir Üye Devlete taşınmak için oturma izni almaları gerekir.

Ekonomik ve sosyal haklar. İstihdam, sosyal refah ve eğitim açısından, AB vatandaşları tüm üye devletlerde vatandaşlarla tam eşitlikten yararlanırlar. Herhangi bir işe başvurabilir, sosyal güvenlik yardımları alabilir ve yerel vatandaşlarla aynı koşullarda öğrenci burslarına erişebilirler.

Uzun süreli ikamet edenler, eşdeğer haklara yalnızca ev sahibi ülkelerinde sahiptirler. Başka bir Üye Devlete taşınmak, işgücü piyasasına erişim kısıtlamaları, sosyal yardımlar için bekleme süreleri veya eğitim desteğine sınırlı erişim anlamına gelebilir.

Siyasi ve konsolosluk hakları. AB vatandaşları, ikamet ettikleri üye devlette belediye ve Avrupa Parlamentosu seçimlerinde oy kullanabilir ve aday olabilirler. Kendi ülkelerinin yurt dışında diplomatik temsilciliği olmadığında herhangi bir başka AB ülkesinin büyükelçiliğinden konsolosluk korumasına da hak kazanırlar.

Buna karşılık, uzun süreli ikamet edenlerin yerel veya AB düzeyinde oy hakları yoktur ve aynı çerçevede konsolosluk koruması için uygun değildirler.

Portekiz, AB'deki en erişilebilir vatandaşlığa kabul sistemlerinden birine sahiptir ve yalnızca 5 yıllık ikamet gerektirir. Ancak, geri sayım ilk oturma izni başvurusuyla başlar. Başvuru sahiplerinin A2 düzeyinde temel Portekizce dil becerileri göstermeleri gerekmektedir. Altın Vize sahipleri daimi ikametgah olmadan uygun olup, Portekiz'de yılda sadece 7 gün kalmak yeterlidir.

Portekiz ayrıca, 15. yüzyılda Portekiz topluluklarından sürülen ataları olan Sefarad Yahudilerine, genellikle ikamet şartı aramadan vatandaşlık teklif etmiştir.

Malta, ender hizmetler için yatırım tabanlı vatandaşlığa kabul yoluyla AB vatandaşlığına giden en hızlı yolu sunar. Malta ekonomisine onaylı yatırımlar yaparak, başvuru sahipleri 1 yıl gibi kısa bir sürede pasaport alabilirler. Maltaca veya İngilizce bilmek gerekli değildir.

İspanya, evlilik yoluyla vatandaşlığa giden en hızlı yollardan birini sunar. Yabancı eşler, düğünden bu yana en az 1 yıl İspanya'da yaşamış olmaları koşuluyla, sadece 1 yıllık evlilikten sonra başvurabilirler. A2 düzeyinde İspanyolca dil becerileri gereklidir, ancak bu gereklilik İspanyolca konuşan ülkelerin vatandaşları için muaf tutulmuştur.

İspanya ayrıca Latin Amerika ülkeleri, Andorra ve Filipinler vatandaşları için vatandaşlığa kabulü basitleştirir. Diğer çoğu yabancı için standart 10 yıla kıyasla, sadece 2 yıllık ikametgahın ardından vatandaşlık başvurusunda bulunabilirler.

İtalya, İtalyan vatandaşlarının eşleri için vatandaşlığa giden basit bir yol sunar. İtalya'da 2 yıllık yasal ikametgahın ardından veya yurt dışında yaşıyorlarsa 3 yıl sonra başvurabilirler. Her iki durumda da İtalyanca dil yeterliliği kanıtı gereklidir.

Almanya, Doğu Avrupa veya eski SSCB'den tanınmış etnik Alman yeniden yerleşimcilere otomatik vatandaşlık verir. Başvuru sahipleri Alman soyunu kanıtlamalı, varıştan önce temel dil yeterliliğini göstermeli ve Alman kültürüyle bir bağlantı sergilemelidir.

Ek olarak, Almanya, 1933 ile 1945 yılları arasında Nazi yönetimi altında Alman vatandaşlığından çıkarılanların torunlarına vatandaşlığın iadesini sunar. Buna Yahudiler, Romanlar, siyasi sürgünler ve onların torunları dahildir. Dil veya entegrasyon testleri gerekmez.

Fransa, belirli entegrasyon kriterlerini karşılayan kişiler için basitleştirilmiş vatandaşlığa kabulü sağlar ve olağan 5 yıllık ikamet kuralını kaldırır. Aşağıdaki durumlarda uygun olabilirsiniz:

• Fransızca ana dilinizse ve Fransızca konuşan bir ülkeden geliyorsanız;
• Fransızca konuşulan bir ülkede Fransızca eğitim veren bir kurumda en az 5 yıl eğitim gördüyseniz;
• 2 yıllık yüksek öğrenimi tamamladıktan sonra bir Fransız üniversitesinden mezun olduysanız.

İsveç, İsveç vatandaşlarının eşlerine veya partnerlerine, çiftin en az 2 yıl birlikte yaşamış olması koşuluyla, 3 yıllık ikametgahın ardından vatandaşlık sunar.

Çoğu başvuru sahibi için, vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık 5 yıllık ikametgahın ardından mümkündür, bu da İsveç'i minimum bürokrasi ve çifte vatandaşlığın geniş kabulü ile AB vatandaşlığına giden en hızlı yollardan biri yapar.

Romanya, eski Romen vatandaşlarının, özellikle Moldova ve Ukrayna'dan gelen torunlarına vatandaşlığın iadesi yoluyla vatandaşlık sunar. Bu süreç genellikle ülkede ikamet gerektirmez ve tamamen yurt dışından tamamlanabilir. Romence konuşmanız gerekmez.

Litvanya, 1990'dan önce Sovyet işgali veya siyasi zulüm nedeniyle kaçan vatandaşların torunları için geri dönüş yoluyla vatandaşlık sağlar. Bu yol ikametgah gerektirmez ve uygun durumlarda çifte vatandaşlığa izin verir. Buna karşılık, vatandaşlığa kabul edilen vatandaşlar orijinal uyruklarından vazgeçmelidir. Litvanyaca bilmek de gerekli değildir.

Polonya, etnik Polonyalılar için, özellikle Sovyet yönetimi sırasında Orta Asya'ya sürülen aileler için vatandaşlığa giden bir geri dönüş yolu sunar. Başvuru sahipleri Polonya'ya taşınmak zorundadır, ancak hükümet konut ve entegrasyon desteği sunar.

Diğerleri için Polonya, AB'deki en hızlı olağan vatandaşlığa kabul yollarından birini sunar: sadece 3 yıllık yasal ikamet, B1 düzeyinde Lehçe dil testi ve istikrarlı gelir kanıtı gereklidir.

Her AB ülkesinin çifte vatandaşlıkla ilgili kendi yasaları vardır, ancak çoğu buna izin verir. Örneğin, Malta, Portekiz, Macaristan ve Yunanistan'da birden fazla pasaport bulundurmaya izin verilir.

Yabancılar çifte vatandaşlık alabilirler yalnızca menşe ülkeleri de buna izin veriyorsa. Örneğin, ABD ve İngiltere vatandaşlarının birden fazla pasaport bulundurmasına izin verilirken, Çin vatandaşlarının buna izin verilmez.

İspanya ve Avusturya gibi bazı ülkeler çifte vatandaşlığı yasaklar. Yabancılar, İspanyol veya Avusturya vatandaşlığı alırken önceki uyruklarından vazgeçmelidir.

Benzer şekilde, Hollanda genellikle sınırlı istisnalar dışında çifte vatandaşlığa izin vermez. Örneğin, Hollanda vatandaşlarıyla evli kişiler diğer uyruklarını koruyabilirler.

Vergi ikametgahı. Genel olarak, bir kişi aşağıdaki kriterlerden en az birini karşılayarak bir AB ülkesinin vergi ikametgahı olur:

• belirtilen Üye Devlette bir takvim yılında 183 günden fazla kalma;
• 183 günden az kalma ancak aile, mülk veya ana gelir kaynağı gibi kişisel, sosyal veya ekonomik bağlarının çoğunu ülkede bulundurma.

Vergi ikametgahı olarak kabul edildiğinde, bir kişi dünya genelindeki gelirini bu Üye Devlete bildirmeli ve vergi ödemelidir. Yerleşik olmayanlar genellikle yalnızca ülke içinde kazanılan gelirler üzerinden vergilendirilir, örneğin istihdam geliri veya yerel mülkten elde edilen kira geliri.

Vergi oranları. Çoğu AB ülkesi aşamalı bir kişisel gelir vergisi yapısı kullanır. Örneğin, Almanya %0 ila %45 arasında değişen oranlar uygular. Başta Orta ve Doğu Avrupa olmak üzere birkaç ülke sabit kişisel gelir vergisi oranları uygular.

Genel olarak, Batı ve Kuzey Avrupa'da vergi oranları daha yüksektir. Finlandiya %57,65 ile en yüksek orana sahipken, onu %55,9 ile Danimarka ve %55'lik üst oran uygulayan Avusturya takip etmektedir.

Ortalama olarak, Orta ve Doğu Avrupa'da vergiler daha düşüktür. Bulgaristan ve Romanya %10'luk sabit oranlar uygularken, Macaristan %15'lik sabit bir oran uygular.

Çoğu AB ülkesi sabit bir kurumlar vergisi oranı uygular. Malta, %35 ile AB'deki en yüksek kurumlar vergisi oranına sahipken, Macaristan %9 ile en düşüğe sahiptir.

Çifte vergilendirme anlaşmaları. AB ülkeleri dünya çapında birçok başka ülke ile çifte vergilendirme anlaşmaları imzalamıştır. Bu anlaşmalar, çifte vatandaşların aynı gelir üzerinden iki kez vergilendirilmekten kaçınmalarına yardımcı olur.

1. Portekiz, Yunanistan, Macaristan, İtalya ve Kıbrıs yatırım yoluyla oturma izni sunan ülkeler arasındadır.

2. Oturma izni aldıktan sonra vatandaşlığa kabul yoluyla vatandaşlık almak için ülkede 5 ila 10 yıl yaşamak gerekir.

3. Bir AB pasaportu soy bağı, geri dönüş, evlilik ve vatandaşlığa kabul yoluyla alınabilir. AB vatandaşlığı satın almak imkansızdır.

4. Bir AB pasaportu, sahibine 170'ten fazla ülkeye vizesiz seyahat etme, yaşam kalitesini artırma, çocukları prestijli okul ve üniversitelerde eğitme, ayrıca herhangi bir AB ülkesinde çalışma veya iş kurma fırsatı sunar.

5. Bazı ülkeler ikinci vatandaşlığa izin vermez. Örneğin, İspanyol pasaportu almak başka bir uyruktan vazgeçmeyi gerektirir.

6. Çoğu yatırım programı, ikamet statüsü yeterliyse ülkede yaşamayı gerektirmez. Vatandaşlık almak genellikle yılda en az 183 gün ülkede kalmayı gerektirir.